-
1 quī-libet (-lubet)
quī-libet (-lubet) quaelibet, quodlibet, and (as subst.) quidlibet, pron. indef, any one, any without distinction, whom you will, no matter who, the first that comes, all: quaelibet minima res, any trifling circumstance: quemlubet, modo aliquem: quālubet condicione transigere: nomen, the first name that occurs, H.: quibuslibet temporibus, at all times, L.: quilibet unus, any one, L.—As subst n., anything, everything: quidlubet faciat, what he will: Quidlubet indutus, dressed as it happened, H.: cum quidlibet ille Garriret, at random, H. -
2 libet
lĭbet or lŭbet, libuit (lub-) and libitum (lub-) est (in Cic. perh. only in the latter form), 2, v. n. and impers. (libeo, es, etc., as a personal verb acc. to Caper ap. Prisc. p. 922 P.) [Sanscr. root lubh, cupere, desiderare; Gr. root liph- in liptô, lips; cf. Goth. liub-s; Germ. lieb, dear; Lat. līber], it pleases, is pleasing, is agreeable: mihi, I am disposed, I like, I please, I will.— Constr. with nom. of a demonstr. or rel. pronoun, with inf. or a subject-clause as subject, or impers. without a subject, and with or without a dat.(α).Id (quod) libet (mihi):(β).quod tibi lubet, idem mihi lubet,
Plaut. Most. 1, 3, 138:facite, quod vobis lubet,
Ter. Ad. 5, 9, 34:cui facile persuasi, mihi id, quod rogaret, ne licere quidem, non modo non libere,
Cic. Att. 14, 19, 4; cf.:sin et poterit Naevius id quod libet et ei libebit quod non licet, quid agendum est?
id. Quint. 30, 94:quodcumque homini accidit libere, posse retur,
Plaut. Am. 1, 1, 17:ubi peregre, tibi quod libitum fuit, feceris,
Ter. Phorm. 5, 7, 77.—Once in plur.:cetera item, quae cuique libuissent, dilargitus est,
Suet. Caes. 20.—Without a dat.:rogita quod lubet,
Plaut. Ep. 5, 2, 31:faciat quod lubet,
Ter. Heaut. 3, 1, 55:nihil vident, nisi quod lubet,
id. ib. 4, 1, 30:si quid lubet,
id. Phorm. 5, 7, 88:quae (senectus) efficeret, ut id non liberet quod non oporteret,
Cic. de Sen. 12, 42:illa priorum scribendi, quodcumque animo flagrante liberet, simplicitas,
Juv. 1, 152.—With inf. or a subject-clause, with or without a dat.:(γ).concedere aliquantisper hinc mihi intro lubet,
Plaut. Ps. 1, 5, 158:mihi lubet nunc venire Pseudolum,
id. ib. 4, 5, 3; Ter. And. 5, 5, 2: Qui lubitumst illi condormiscere? Lu. Oculis, opinor, Plaut. Mil. 3, 2, 13:non libet mihi deplorare vitam,
Cic. de Sen. 23, 84:quarum (orationum) alteram non libebat mihi scribere,
id. Att. 2, 7, 1:de quo genere libitum est mihi paulo plura dicere,
id. de Or. 2, 85, 348; id. Leg. 2, 27, 69; Ter. And. 1, 5, 28.—Without a dat.: cum illuc ventum est, ire illinc lubet, Enn. ap. Gell. 19, 10, 12 (Trag. v. 258 Vahl.); Ter. And. 4, 5, 21:de C. Gracchi tribunatu quid exspectem non libet augurari,
Cic. Lael. 12, 41:qui in foro, quicum colloqui libeat, non habeant,
id. Rep. 1, 17, 28:incoharo haec studia, vel non vacabit, vel non libebit,
Quint. 1, 12, 12; 10, 1, 13; Ter. Ad. 5, 1, 4:ultra Sauromatas fugere hinc libet,
Juv. 2, 1: libet expectare quis impendat, etc., I should like to see who, etc., id. 12, 95.—Absol., with or without a dat.:1.ego ibo pro te, si tibi non libet,
Plaut. Most. 5, 2, 10:ubiquomque libitum erit animo meo,
id. As. 1, 1, 97:adi, si libet,
id. Pers. 5, 2, 13; Cic. Tusc. 5, 15, 45; Ter. And. 1, 3, 8:age, age, ut libet,
id. ib. 2, 1, 10:ut libet, as an expression of assent,
id. Heaut. 4, 4, 16; 4, 5, 32; 5, 1, 61; id. Ad. 2, 2, 38: Ch. Quid in urbe reptas villice? Ol. Lubet, Plaut. Cas. 1, 11; id. Bacch. 5, 2, 79: Pe. Qua fiducia ausus... dicere? Ep. Libuit, Plaut. Ep. 5, 2, 33; cf. id. Ps. 1, 3, 114.—Hence,lĭbens ( lŭbens; LIBES, Inscr. R. N. 2598 Mommsen), entis, P. a., that does a thing willingly or with readiness, willing, with good will, with pleasure (class.).A.Lit.1.In gen.:2.studen hercle audire, nam ted ausculto lubens,
Plaut. Ps. 1, 5, 108: Ph. Complectere. An Facio lubens, id. As. 3, 3, 25:ego illud vero illud feci, ac lubens,
Ter. Eun. 3, 5, 43; id. Heaut. 4, 5, 15; id. And. 2, 1, 37: cum totius Italiae concursus facti illius gloriam [p. 1060] libens agnovisset, Cic. Mil. 14, 38.—Freq. (esp. in Cic.; Cæs. and Quint. do not use libens as an adj. at all) in the abl. absol.: me, te, etc., and animo libente or libenti, with pleasure, gladly, very willingly:edepol me lubente facies,
Plaut. Am. 2, 2, 218:me libente eripies mihi hunc errorem,
Cic. Att. 10, 4, 6; id. de Or. 2, 73, 295:libente me vero,
id. Rep. 1, 9 fin. Mos. N. cr.:quae (res nostrae) tam libenti senatu laudarentur,
id. Att. 1, 14, 3:cum Musis nos delectabimus animo aequo, immo vero etiam gaudenti ac libenti,
id. ib. 2, 4, 2.— Sup.:cunctae praefecturae libentissimis animis eum recipiunt,
Caes. B. C. 1, 15, 1:illam porticum redemptores statim sunt demoliti libentissimis omnibus,
Cic. Att. 4, 2, 5:libentissimis Graecis,
id. Fam. 13, 65, 1:lubentissimo corde atque animo,
Plaut. Ps. 5, 2, 22:fecit animo libentissimo populus Romanus,
Cic. Verr. 1, 9, 25.—In partic.:B.libens or libens merito (abbreviated L. M.), a formula used in paying a vow: Jovi lubens meritoque vitulor,
Plaut. Pers. 2, 3, 1:EX VOTO L. M.,
Inscr. Orell. 1412: V. S. L. M., i. e. votum solvit libens merito, or V. L. S., i. e. votum libens solvit, very freq. in inscriptions. —Transf., glad, happy, joyful, cheerful, merry (ante-class.):2.uti ego illos lubentiores faciam, quam Lubentia'st,
Plaut. As. 2, 2, 2:ego omnes hilaros, lubentes, laetificantes faciam ut fiant,
id. Pers. 5, 1, 8:hilarum ac lubentem fac te in gnati nuptiis,
Ter. Ad. 4, 7, 38.—Hence, adv.: lĭbenter or lŭbenter, willingly, cheerfully, gladly, with pleasure, Enn. ap. Gell. 12, 4, 4 (Ann. v. 239 Vahl.); id. ap. Non. 15, 12 (Trag. v. 379 ib.):cenare lubenter,
Cato, R. R. 156:ecastor frigida non lavi magis lubenter,
Plaut. Most. 1, 2, 1:ut homines te libenter studioseque audiant,
Cic. Div. in Caecil. 12, 39; id. Rep. 1, 18, 30:libenter verbo utor Catonis,
id. ib. 2, 1, 3; id. Lael. 24, 89; id. Rep. 2, 38, 64:ego tuas litteras legi libenter,
id. Fam. 3, 5, 1; id. Att. 2, 1, 1:libenter homines id, quod volunt, credunt,
Caes. B. G. 3, 18.— Comp.:ille adjurans, nusquam se umquam libentius (cenavisse),
with a better appetite, Cic. Fam. 9, 19, 1; id. Lael. 19, 68:nihil libentius audiunt,
Quint. 7, 1, 63; 8, 2, 11:nil umquam hac carne libentius edit,
Juv. 15, 88.— Sup.: cui ego quibuscumque rebus potero libentissime commodabo, Cic. Fragm. ap. Non. 275, 18: cum lubentissime edis, Favorin. ap. Gell. 15, 8, 2:libentissime dare,
Cic. Verr. 2, 4, 27, § 63; id. Leg. 2, 1, 1; Sen. Ep. 30, 9.— Hence also, -
3 libet
lĭbet (arch. lŭbet), ēre, lĭbŭit et lĭbĭtum est [st1]1 [-] impers. il plaît, il fait plaisir. - adde, si libet, Cic. Tusc. 5, 45: ajoute, s'il te plaît. - adi, si libet, Plaut. Pers. 5, 2, 13: va, si tu veux. - age, age, ut libet, Ter. And. 2, 1, 10: bien, bien, comme tu veux. - cum Metrodoro lubebit, Cic. Fam. 16, 20: quand il plaira à Métrodore. - mihi, tibi, alicui libitum est + inf.: j'ai, tu as, qqn a trouvé bon de. --- Cic. de Or. 2, 348 ; Tul. 32. - quam vellem tibi dicere... liberet, Cic. Br. 248, combien je voudrais qu'il te plût de parler... - quid exspectem, non libet augurari, Cic. Lael. 41: ce que je dois attendre, il ne me plaît pas de le conjecturer. --- cf. Cic. Rep. 1, 28. [st1]2 [-] intr. [avec pron. sing. n. sujet]: - id quod mihi maxime libet, Cic. Fam. 1, 8, 3: ce qui me plaît le plus. --- cf. Cic. CM 58. - persuasi id mihi non libere Cic. Att. 14, 19, 4, je lui ai persuadé que cela ne m'agréait pas. - quodcumque homini accidit libere, posse retur, Plaut. Am. 1, 1, 17: tout ce qui passe par la tête semble possible. - [exceptt plur. n. sujet] quae cuique libuissent, Suet. Caes. 20: ce qui plaisait à chacun.* * *lĭbet (arch. lŭbet), ēre, lĭbŭit et lĭbĭtum est [st1]1 [-] impers. il plaît, il fait plaisir. - adde, si libet, Cic. Tusc. 5, 45: ajoute, s'il te plaît. - adi, si libet, Plaut. Pers. 5, 2, 13: va, si tu veux. - age, age, ut libet, Ter. And. 2, 1, 10: bien, bien, comme tu veux. - cum Metrodoro lubebit, Cic. Fam. 16, 20: quand il plaira à Métrodore. - mihi, tibi, alicui libitum est + inf.: j'ai, tu as, qqn a trouvé bon de. --- Cic. de Or. 2, 348 ; Tul. 32. - quam vellem tibi dicere... liberet, Cic. Br. 248, combien je voudrais qu'il te plût de parler... - quid exspectem, non libet augurari, Cic. Lael. 41: ce que je dois attendre, il ne me plaît pas de le conjecturer. --- cf. Cic. Rep. 1, 28. [st1]2 [-] intr. [avec pron. sing. n. sujet]: - id quod mihi maxime libet, Cic. Fam. 1, 8, 3: ce qui me plaît le plus. --- cf. Cic. CM 58. - persuasi id mihi non libere Cic. Att. 14, 19, 4, je lui ai persuadé que cela ne m'agréait pas. - quodcumque homini accidit libere, posse retur, Plaut. Am. 1, 1, 17: tout ce qui passe par la tête semble possible. - [exceptt plur. n. sujet] quae cuique libuissent, Suet. Caes. 20: ce qui plaisait à chacun.* * *Libet, libuit vel libitum est, Impersonale verbum. Il me plaist.\Cur id ausus facere? B. libuit: mea fuit. Plaut. Pour mon plaisir, Je l'ay ainsi voulu.\Non libet mihi deplorare vitam, quod multi fecerunt. Cic. Je ne prens point de plaisir de, etc. Il ne me plaist pas.\Vota faciebatis, vt Miloni vti virtute sua liberet. Cic. Qu'il pleust à Milo, de, etc.\Caetera quae cuique libuissent. Sueton. Ce qu'un chascun avoit à plaisir.\Et quoniam libitum est vobis me impellere hodierno sermone, etc. Cic. Puis qu'il vous plaist de, etc. -
4 quilibet
quī-libet (-lubet), quae-libet, quod-libet (adj.) и quid-libet (subst.) pron. indef.который угодно, что угодно, каждый, любойad calamitatem q. rumor valet PS — любой слух может быть причиной беды -
5 quidlibet
quī-lĭbet ( - lŭbet), quaelibet, quodlibet, and subst. quidlibet, pron. indef., any one who will, any one without distinction, whom you will, no matter who, the first that comes, any, all (class.): quem ament igitur? Sy. Alium quemlibet, any body else, any other, Plaut. Poen. 4, 2, 38:II.quaelibet minima res,
any the most trifling circumstance, Cic. Rosc. Am. 3, 8:quemlubet, modo aliquem,
id. Ac. 2, 43, 132:quamlibet in partem,
Lucr. 1, 292:nomen,
the first name that occurs, Hor. S. 1, 2, 126:ars,
id. Ep. 2, 2, 8:pars,
id. C. 3, 3, 38:si quālibet earum rerum possemus unā esse contenti,
any one alone, Quint. 10, 1, 1:quibuslibet temporibus,
at all times, Liv. 2, 49: quilibet unus, any one, Liv. 9, 17:quilibet alter agat currus,
Ov. M. 2, 388.— Subst.: quidlĭbet, all and every:pictoribus atque poëtis Quidlibet audendi semper fuit aequa potestas,
Hor. A. P. 9; id. Ep. 1, 17, 28; Afran. ap. Cic. Tusc. 4, 20, 45.—In partic., with an accessory contemptuous signif., the first that comes, no matter who, any one:ut enim histrioni actio, saltatori motus, non quilibet, sed certus quidem est datus: sic vita agenda est certo genere quodam, non quolibet,
Cic. Fin. 3, 7, 24; id. Div. 2, 34, 70:cum quidlibet ille Garriret,
Hor. S. 1, 9, 12:neque cum quolibet hoste res fuit,
with no insignificant enemy, Plin. 7, 28, 29, § 104; so,virtutesque non quaslibet faciebat,
Vulg. Act. 19, 11:injuria,
trifling, Dig. 2, 8, 5. -
6 quilibet
quī-lĭbet ( - lŭbet), quaelibet, quodlibet, and subst. quidlibet, pron. indef., any one who will, any one without distinction, whom you will, no matter who, the first that comes, any, all (class.): quem ament igitur? Sy. Alium quemlibet, any body else, any other, Plaut. Poen. 4, 2, 38:II.quaelibet minima res,
any the most trifling circumstance, Cic. Rosc. Am. 3, 8:quemlubet, modo aliquem,
id. Ac. 2, 43, 132:quamlibet in partem,
Lucr. 1, 292:nomen,
the first name that occurs, Hor. S. 1, 2, 126:ars,
id. Ep. 2, 2, 8:pars,
id. C. 3, 3, 38:si quālibet earum rerum possemus unā esse contenti,
any one alone, Quint. 10, 1, 1:quibuslibet temporibus,
at all times, Liv. 2, 49: quilibet unus, any one, Liv. 9, 17:quilibet alter agat currus,
Ov. M. 2, 388.— Subst.: quidlĭbet, all and every:pictoribus atque poëtis Quidlibet audendi semper fuit aequa potestas,
Hor. A. P. 9; id. Ep. 1, 17, 28; Afran. ap. Cic. Tusc. 4, 20, 45.—In partic., with an accessory contemptuous signif., the first that comes, no matter who, any one:ut enim histrioni actio, saltatori motus, non quilibet, sed certus quidem est datus: sic vita agenda est certo genere quodam, non quolibet,
Cic. Fin. 3, 7, 24; id. Div. 2, 34, 70:cum quidlibet ille Garriret,
Hor. S. 1, 9, 12:neque cum quolibet hoste res fuit,
with no insignificant enemy, Plin. 7, 28, 29, § 104; so,virtutesque non quaslibet faciebat,
Vulg. Act. 19, 11:injuria,
trifling, Dig. 2, 8, 5. -
7 quilubet
quī-lĭbet ( - lŭbet), quaelibet, quodlibet, and subst. quidlibet, pron. indef., any one who will, any one without distinction, whom you will, no matter who, the first that comes, any, all (class.): quem ament igitur? Sy. Alium quemlibet, any body else, any other, Plaut. Poen. 4, 2, 38:II.quaelibet minima res,
any the most trifling circumstance, Cic. Rosc. Am. 3, 8:quemlubet, modo aliquem,
id. Ac. 2, 43, 132:quamlibet in partem,
Lucr. 1, 292:nomen,
the first name that occurs, Hor. S. 1, 2, 126:ars,
id. Ep. 2, 2, 8:pars,
id. C. 3, 3, 38:si quālibet earum rerum possemus unā esse contenti,
any one alone, Quint. 10, 1, 1:quibuslibet temporibus,
at all times, Liv. 2, 49: quilibet unus, any one, Liv. 9, 17:quilibet alter agat currus,
Ov. M. 2, 388.— Subst.: quidlĭbet, all and every:pictoribus atque poëtis Quidlibet audendi semper fuit aequa potestas,
Hor. A. P. 9; id. Ep. 1, 17, 28; Afran. ap. Cic. Tusc. 4, 20, 45.—In partic., with an accessory contemptuous signif., the first that comes, no matter who, any one:ut enim histrioni actio, saltatori motus, non quilibet, sed certus quidem est datus: sic vita agenda est certo genere quodam, non quolibet,
Cic. Fin. 3, 7, 24; id. Div. 2, 34, 70:cum quidlibet ille Garriret,
Hor. S. 1, 9, 12:neque cum quolibet hoste res fuit,
with no insignificant enemy, Plin. 7, 28, 29, § 104; so,virtutesque non quaslibet faciebat,
Vulg. Act. 19, 11:injuria,
trifling, Dig. 2, 8, 5. -
8 experior
ex-pĕrĭor, pertus ( act. experiero, Varr. L. L. 8, 9, 24 dub.), 4, v. dep. a. [ex- and root per-; Sanscr. par-, pi-parmi, conduct; Gr. peraô, pass through; poros, passage; peira, experience; Lat. porta, portus, peritus, periculum; Germ. fahren, erfahren; Eng. fare, ferry], to try a thing; viz., either by way of testing or of attempting it.I. A.In tempp. praes. constr. with the acc., a rel. clause, or absol.(α).With acc.:(β).habuisse aiunt domi (venenum), vimque ejus esse expertum in servo quodam ad eam rem ipsam parato,
Cic. Cael. 24, 58:taciturnitatem nostram,
id. Brut. 65, 231:amorem alicujus,
id. Att. 16, 16, C, 1:his persuaserant, uti eandem belli fortunam experirentur,
Caes. B. G. 2, 16, 3:judicium discipulorum,
Quint. 2, 5, 12:in quo totas vires suas eloquentia experiretur,
id. 10, 1, 109:imperium,
Liv. 2, 59, 4:cervi cornua ad arbores subinde experientes,
Plin. 8, 32, 50, § 117 et saep.—With a personal object: vin' me experiri?
make trial of me, Plaut. Merc. 4, 4, 29:hanc experiamur,
Ter. Hec. 5, 2, 12 Ruhnk.:tum se denique errasse sentiunt, cum eos (amicos) gravis aliquis casus experiri cogit,
Cic. Lael. 22, 84:in periclitandis experiendisque pueris,
id. Div. 2, 46, 97.—So with se. reflex., to make trial of one's powers in any thing:se heroo (versu),
Plin. Ep. 7, 4, 3 [p. 694] variis se studiorum generibus, id. ib. 9, 29, 1:se in foro,
Quint. 12, 11, 16.—With a rel.-clause, ut, etc.: vosne velit an me regnare era quidve ferat Fors, Virtute experiamur, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 204, ed. Vahl.):(γ).lubet experiri, quo evasuru'st denique,
Plaut. Trin. 4, 2, 93:experiri libet, quantum audeatis,
Liv. 25, 38, 11; cf. Nep. Alcib. 1, 1:in me ipso experior, ut exalbescam, etc.,
Cic. de Or. 1, 26, 121; cf. with si:expertique simul, si tela artusque sequantur,
Val. Fl. 5, 562.—Absol.:B.experiendo magis quam discendo cognovi,
Cic. Fam. 1, 7, 10:judicare difficile est sane nisi expertum: experiendum autem est in ipsa amicitia: ita praecurrit amicitia judicium tollitque experiendi potestatem,
id. Lael. 17, 62.—In the tempp. perf., to have tried, tested, experienced, i. e. to find or know by experience:C.benignitatem tuam me experto praedicas,
Plaut. Merc. 2, 2, 18:omnia quae dico de Plancio, dico expertus in nobis,
Cic. Planc. 9, 22:experti scire debemus, etc.,
id. Mil. 26, 69:illud tibi expertus promitto,
id. Fam. 13, 9, 3:dicam tibi, Catule, non tam doctus, quam, id quod est majus, expertus,
id. de Or. 2, 17, 72:puellae jam virum expertae,
Hor. C. 3, 14, 11; 4, 4, 3; cf. Quint. 6, 5, 7:mala captivitatis,
Sulp. Sev. 2, 22, 5:id opera expertus sum esse ita,
Plaut. Bacch. 3, 2, 3:expertus sum prodesse,
Quint. 2, 4, 13:expertus, juvenem praelongos habuisse sermones,
id. 10, 3, 32:ut frequenter experti sumus,
id. 1, 12, 11.—Rarely in other tenses: et exorabile numen Fortasse experiar,
may find, Juv. 13, 103.—To make trial of, in a hostile sense, to measure strength with, to contend with:II. A.ut interire quam Romanos non experiri mallet,
Nep. Ham. 4, 3:maritimis moribus mecum experitur,
Plaut. Cist. 2, 1, 11:ipsi duces cominus invicem experti,
Flor. 3, 21, 7; 4, 10, 1; cf.:hos cum Suevi, multis saepe bellis experti, finibus expellere non potuissent,
Caes. B. G. 4, 3, 4:Turnum in armis,
Verg. A. 7, 434.In gen.:B.qui desperatione debilitati experiri id nolent, quod se assequi posse diffidant. Sed par est omnes omnia experiri, qui, etc.,
Cic. Or. 1, 4; cf.:istuc primum experiar,
Plaut. Truc. 2, 7, 47:omnia experiri certum est, priusquam pereo,
Ter. And. 2, 1, 11:omnia prius quam, etc.,
Caes. B. G. 7, 78, 1:extrema omnia,
Sall. C. 26, 5; cf.also: sese omnia de pace expertum,
Caes. B. C. 3, 57, 2:libertatem,
i. e. to make use of, enjoy, Sall. J. 31, 5:late fusum opus est et multiplex, etc.... dicere experiar,
Quint. 2, 13, 17:quod quoniam me saepius rogas, aggrediar, non tam perficiundi spe quam experiundi voluntate,
Cic. Or. 1, 2.—With ut and subj.:nunc si vel periculose experiundum erit, experiar certe, ut hinc avolem,
Cic. Att. 9, 10, 3:experiri, ut sine armis propinquum ad officium reduceret,
Nep. Dat. 2, 3.—In partic., jurid. t. t., to try or test by law, to go to law:1.aut intra parietes aut summo jure experietur,
Cic. Quint. 11, 38; cf.:in jus vocare est juris experiundi causa vocare,
Dig. 2, 4, 1; 47, 8, 4:a me diem petivit: ego experiri non potui: latitavit,
Cic. Quint. 23, 75; Liv. 40, 29, 11:sua propria bona malaque, cum causae dicendae data facultas sit, tum se experturum,
Liv. 3, 56, 10:postulare ut judicium populi Romani experiri (liceat),
id. ib. —Hence,expĕrĭens, entis, P. a. (acc. to II.), experienced, enterprising, active, industrious (class.):2.homo gnavus et industrius, experientissimus ac diligentissimus arator,
Cic. Verr. 2, 3, 21, § 53:promptus homo et experiens,
id. ib. 2, 4, 17, §37: vir fortis et experiens,
id. Clu. 8, 23:vir acer et experiens,
Liv. 6, 34, 4:comes experientis Ulixei,
Ov. M. 14, 159:ingenium,
id. Am. 1, 9, 32. —With gen.:genus experiens laborum,
inured to, patient of, Ov. M. 1, 414:rei militaris experientissimi duces,
Arn. 2, 38 init.; cf. Vulg. 2 Macc. 8, 9.— Comp. appears not to occur.—expertus, a, um, P. a. (acc. to I.), in pass. signif., tried, proved, known by experience (freq. after the Aug. per.):vir acer et pro causa plebis expertae virtutis,
Liv. 3, 44, 3:per omnia expertus,
id. 1, 34, 12:indignitates homines expertos,
id. 24, 22, 2:dulcedo libertatis,
id. 1, 17, 3:industria,
Suet. Vesp. 4:artes,
Tac. A. 3, 17: saevitia, Prop. 1, 3, 18:confidens ostento sibi expertissimo,
Suet. Tib. 19.—With gen.:expertos belli juvenes,
Verg. A. 10, 173; cf. Tac. H. 4, 76.— Comp. and adv. appear not to occur.
См. также в других словарях:
LIBIDO — «Libido (grec, epithumia ). Das Verlangen nach Etwas [l’envie de quelque chose]. Die Begierde [le désir]; die Wollust [la luxure]. Geilheit [le rut]. Cf. latin, libet , lubet : es gefällt [il convient], Behagt [il plaît]. Sedes libidinis =… … Encyclopédie Universelle
lubie — [ lybi ] n. f. • 1636; p. ê. du lat. lubere, var. de libere « trouver bon » ♦ Idée, envie capricieuse et parfois saugrenue, déraisonnable. ⇒ caprice, fantaisie , folie, foucade. Il a des lubies, il lui prend des lubies. C est sa dernière lubie. ⇒ … Encyclopédie Universelle
Jean de Beaugrand — Jean de Beaugrand, né entre 1584 et 1588[Note 1], mort à Paris le 22 décembre 1640, est un mathématicien français. Secrétaire royal, membre de l académie de Mersenne, ami et correspondant de Hobbes, de Fermat et de Galilée, il défendit… … Wikipédia en Français
Glück — 1. Am Glück ist alles gelegen. Frz.: Il n y a qu heure et malheur en ce monde. Lat.: Fortuna homini plus quam consilium valet. 2. Bâr d s Glück hat, fürt di Braut hem. (Henneberg.) – Frommann, II, 411, 141. 3. Bei grossem Glück bedarf man gute… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
plaire — Plaire, Placere, Collibere. Fort plaire, Perplacere, Complacere. Ces pierres precieuses plaisent, et ont une singuliere excellence, Habent gratiam hi lapilli, et gemmae pretiosissimae. Se plaire, et estre glorieux, Sibi placere, Se mirari. Il… … Thresor de la langue françoyse
Projet:Médecine/Index — Articles 0 9 1,2 dibromo 3 chloropropane · 112 (numéro d urgence européen) · 1935 en santé et médecine · 1941 en santé et médecine · 1er régiment médical · 2 iodothyronine déiodinase · 2,4,6 trichlorophénol · 2005 en santé et médecine · 2006 en… … Wikipédia en Français